“Bir dakika, Ava. Sen Fransızca biliyor musun?”
Gülümsedi. uQ ui ”
“E, niye bana söylemedin?” Eşarp “Sormadın ki,” diye yanıtladı basitçe. Çantasını Louis’e verdi,
çocuk kolunu uzatınca da koluna girdi ve onunla birlikte eve doğ
ru yürüdü.
Arabada onca saat geçirdikten sonra biraz bacaklarımı açmam lazımdı,
o yüzden peşlerinden içeri girmek yerine evin etrafını dolaşıp
arka bahçe olduğunu tahmin ettiğim tarafa yürümeye karar verdim.
Perde gibi devam eden üzüm asmalarını Eşarp Şal bitirdiğim zaman gördüğüm
şeyse olduğum yerde donup kalmama sebep oldu. Branin
evi dikili taşlarla dolu bir arazinin yanı başındaydı.Carnac taşları: Sıralar ve sütunlar halinde uzanan beş bin yıllık megalitik anıtlardı bunlar ve tarih öncesinden kalma bir mezarlığı andırıyordu burası. Ferace Modelleri Fransa’nın Stonehenge’i Bran’in arka bahçesindeydi. Neden şaşırdığımı bilmiyordum. Sonuçta Bran nesiller nesiller öncesine uzanan mistik bir guerisseurlar ailesinden geliyordu. Sihirli bir şifacının yetişmesi için -böyle şeylere inananlar tarafından- yeryüzünün enerji merkezlerinden biri olduğuna inanılan bu yerden daha iyi neresi Kapıda ödeme tesettür olabilirdi ki? 83 Sabah pusunun içinde, taş anıdarın arasından yorgun argın bana doğru yürüyen bir siluet fark ettim. Hoş geldin der gibi kolunu havaya kaldırmıştı, ben de yanına gitmek için taşların arasına girdim.
Vahşi siyah saçları, korkuluğu andıran fiziği ve o baykuş gibi gözlerini devleştiren şişe dibi gözlükleri sayesinde Brani başkasıyla karıştırmak Tesettür mümkün değildi. Son birkaç aydır görüntüsü hiç değişmemiş olması na rağmen, haline tavrına Paris’teyken olmayan bir rahatlık, bir denge gelmişti. Brittany’nin onun toprağı olduğu belliydi. O buraya aitti.Tesettür Abiye Birbirimize ulaştığımızda beni kırsal kesimde geleneksel olan dörtlü hislerle karşıladı. “Ben de şimdi benim oğlanları bir arkadaşı mın evine bıraktım,” dedi, taşlı arazinin en sonundaki kasabaya doğ ru işaret ederek. “Böylece biraz yalnız kon
